Filmy oparty na faktach, wywiad, dziennikarz

Film oparty jest na prawdziwej historii przyjaźni Freda Rogersa i dziennikarza Toma Junoda. Kiedy znużony życiem dziennikarz (Matthew Rhys) poznaje Freda Rogersa, powoli porzuca swój sceptycyzm, ucząc się empatii, uprzejmości i przyzwoitości od najbardziej lubianego w Ameryce sąsiada.

Dziennikarz śledczy, samozwańczy ateista dąży do obalenia istnienia Boga, po tym, jak jego żona została chrześcijanką.

Jean-Michel Basquiat stał się jednym z najbardziej rozchwytywanych, kontrowersyjnych i głośnych artystów na świecie. Jego wystawy zapowiadano jako wielkie wydarzenia nowojorskiego sezonu artystycznego, jego obrazy kupowali najwięksi kolekcjonerzy i najsłynniejsze muzea. Każdy aspekt jego życia był tematem mediów. Gdy zmarł w 1988 r., miał 27 lat. [opis dystrybutora]

Spotlight to filmowy zapis wstrząsającej historii, która miała miejsce naprawdę. Nagrodzeni Pulitzerem dziennikarze śledczy gazety "Boston Globe" dotarli do przerażających i szokujących danych na temat konsekwentnie tuszowanej siatki pedofilskiej w Kościele katolickim, składającej się z ponad 70 księży. Historia zbulwersowała świat w 2002 roku. Ale odkrycia dziennikarzy były zaledwie wierzchołkiem góry lodowej...

Jeffrey Wigand był głównym świadkiem w procesie wytoczonym przez stan Missisipi i 49 innych stanów siedmiu największym amerykańskim koncernom tytoniowym. Proces ten odbił się szerokim echem na całym świecie i kosztował amerykański przemysł tytoniowy 246 miliardów dolarów. Wigand pracował w dziale badań firmy Brown & Williamson i znał najpilniej strzeżone tajemnice amerykańskiego przemysłu tytoniowego. Jego zwierzchnicy nie przypuszczali, że nadejdzie dzień, w którym podzieli się on tymi tajemnicami z opinią publiczną.

Pod koniec dwudziestego wieku telewizja to potęga. Mało kto na początku rozwoju tego medium zdawał sobie sprawę z możliwości manipulacji telewizyjnych. Jeden z pierwszych amerykańskich teleturniej telewizyjnych nazwany został "21" od ilości punktów, które musieli zdobyć zawodnicy, co wieczór gromadził przed telewizorami miliony telewidzów. Ze względów technicznych show odbywał się na żywo, a specjalne zabezpieczenia uniemożliwiały jakąkolwiek ingerencję w jego uczciwość. Stawka gry była jak na owe czasy niezwykle wysoka, podobnie jak zyski z programu, które trafiały do kieszeni jego twórców oraz do emitującej stacji telewizyjnej. Szybko pojawiły się próby "sztucznego" podniesienia atrakcyjności programów przez ich reżyserowanie. Wszystko udawało się utrzymać w tajemnicy do momentu, gdy jeden graczy poczuł się oszukany.